Mama: Zosiu, Zosiu, trzeci dzień widze Cię w tej samej koszulce, przecież masz dużo rzeczy, dlaczego chodzisz wciąż w tym samym? Zupełnie jak Tata – jak sie uprze, to będzie chodzić w tych samych ciuchach latami.
Zosia (ze stoickim spokojem): No to już wiemy po kim to mam.