czardybon.net

Maria (pieszczotliwie do Mamy): Ty moja świneczko…

Maria: Wiesz Mamo, Paulina też miała kiedyś takie ślady na ręce jak ja.

Mama: Naprawdę? Kiedy to było?

Maria: To było bardzo dawno temu, jak jeszcze dinozarły żyły na świecie.

Maria: Mamo, czy tatuś poczyta mi dziś przed snem?

Mama: Jasne, którą chcesz książkę?

Maria: Tą o malentarzu /wskazując na elementarz/.

Maria: Mamo, zadam Ci zagadkę. Co to jest: mieszka w wodzie i na lądzie i dmucha baloniki.

Mama: ?

Maria: Żaba.

Maria i Mama wsiadają rano do wychłodzonego samochodu.

Mama: Jakiś taki dziwny zapach…

Maria: No, pachnie ochłodem.

Maria: Mamo, a czy dziki jedzą małe dzieci?

Mama: Ale skąd Marysiu.

Maria: A dorosłych?

Marynia przynosi mamie obrączkę, której mama bezskutecznie szukała od jakiegoś miesiąca.

Mama: Dziecko! To Ty przez cały czas miałaś moją obrączkę, która mi się kiedyś zgubiła!

Maria: Nie zgubiła Ci się wcale bo ja ją miałam. Pilnowałam jej.

Mama: To dlaczego mi nie powiedziałaś gdzie jest, jak Cię pytałam?

Maria: Bo tak jej mocno pilnowałam że aż zapomniałam.

Maria: Ja chcę bułkeeeee, ja chcę bułkeeeeee!

Mama: Słonko, przestań się wydzierać i przytul się do mamy.

Maria spełnia prośbę ale raczej bez zaangażowania.

Mama: Marysiu, przytuliłaś się do mnie dlatego, że mnie kochasz czy dlatego że chcesz bułkę?

Maria: Dlatego że chcę bułkę.

Marysia na wycieczce za miastem wskazując na cielaka: Patrzcie, krowek!

Maria: Mamo zobacz, nauczyłam się w przedszkolu kręcić biruety.