czardybon.net

Zosia: Co jesteś Mamo taka smutna?

Mama: Zmęczona jestem. Straszny młyn mielismy dzisiaj w pracy, bez przerwy ktoś przychodził i czegoś chciał.

Zosia: Acha. Wiesz, to na przyszłość może wywieś sobie kartkę na drzwiach: “Proszę wchodzić pojedynczo”.

Mama (zdruzgotana po wizycie u fryzjera): Co ona ze mną zrobiła… Jak ja wyglądam…

Maria: No fakt. Ale nie martw się Mamo, nie liczy się wygląd, tylko osobowość.

Zosia monotonnie przeklikuje kanały w TV w poszukiwaniu bajki. O! Jest coś dla Marii: “A czemu ja?”

Jedziemy samochodem.

Zofa: Mamo, co to za firma “Dupoplex?”

Mama: Duplex Zosiu…

Leniwe niedzielne przedpołudnie.
Zosia: Mamo, nie widziałaś takiej mojej kartki ze słówkami z angielskiego?

Mama: Moje kochane dziecko! Wolny dzień, a Ty chciałaś się pouczyć słówek? Jesteś nadzwyczajna!

Zosia: No nie… miałam tam zapisane hasło do internetu.

Mama (wchodząc do łazienki): No nie, kto zarzucił całą toaletę papierem toaletowym? Pewnie Ty Zosia?

Zosia: Niestety, muszę Cię rozczarować. To nie byłam ja.

Mama (ćwiczymy angielski): Zosia, what’s your favourite colour?

Zosia: Hm… Full colour.

Mama odbiera Zosię ze szkoły i widzi, że nie ma okularów.

– Gdzie masz okulary?

Zosia: Zepsuły się niestety.

Mama: Jak to?

Zosia: Wszystko przez Martę na placu zabaw, przyczepiły jej się do buta.

Zosia przynosi mi ksero jakiegoś tekstu z gazety. Czyta tytuł: “Porządek Bożego miłosierdzia” – Mamo, masz tu od Babci jakiś artykuł o sprzątaniu…

Zosia: Wiesz Mamo, chciałabym mieć taki swój portal, który by mnie przenosił w takie miejsce, które chcę.