czardybon.net

Zosia przygotowuje obiad.

Mama: Zosiu, a czy dodałaś tartej bułki?

Zosia: Mamo, no jasne, Ty mnie chyba masz jakiegoś upośledzia.

Mama (wieczorem): Zosiu zgaś światło i spać!

Zosia: Dlaczego?! Ty też jeszcze nie gasisz.

Mama: Ja mam 40 lat więcej niż ty.

Zosia (naburmuszona, półgłosem do siebie): Oj tam, oj tam, nie żadne 40 tylko trzydzieści parę więcej lat i się wielce mądrzy…

Dziewczyny zadowolone wracają z lodowiska.

Tata: I co, umiecie już robić jakieś figury na łyżwach?

Zosia: Jasne. Ja umiem przewróconego łyżwiarza.

Zosia: Mamo, wiesz jakie jest ulubione zwierzę taty? Gryf! (tata jest pasjonatem gry na gitarze).

Mama: Zobacz Zosiu jakie fajne kolczyki (wyglądają jak zakręcone węzełki).

Zosia: Acha. Przypominają bozony Higgsa.

Mama: Dziewczyny, wzięłybyście kamerę i nagrałybyście jakieś filmy, żebyśmy potem mieli jakąś pamiątkę z Waszego życia.

Zosia: Ja nie mam kamery.

Maria: A ja nie mam życia.

Mama, rozmarzona po powrocie z UK: Wielka Brytania to takie opiekuńcze państwo. Na każdym kroku czuje się tam autentyczną troskę o każdego obywatela. Chociażby w metrze – przez megafon informują, żebyś uważał przy wsiadaniu, pilnował bagażu, albo jeśli nie czujesz się na siłach żeby zejść 66 schodów to możesz wybrać windę.

Zosia: Mamo, ale jesteś naiwna. Oni tak mówią, bo jakby się coś stało, to muszą płacić odszkodowanie.

Zosia: O jakie pyszne chipsy! Ser cebula!

Mama: Serce Bula? A co to jest Bul?

Tata: Hej słuchajcie, muszę Wam puścić moje ostatnie nagranie na gitarze, jeszcze w życiu nie dostałem tyle lajków!

Maria (z entuzjazmem): Wow, wow, wow, a ile dostałeś?! Pięć? 🙂

Boże Narodzenie, świąteczny nastrój…
Zosia: Dawaj Maria, strzelimy se po pierniczku.